Deze post is ook beschikbaar in: Engels
De Jacobsschelp of Sint Jacobsschelp is een Christelijk symbool en is het symbool van de heilige Jacobus. Sinds de middeleeuwen staat de schelp symbool voor de heilige Jacobus.
De legende over het ontstaan van de symboliek rond de heilige Jacobus en de schelp kent verschillende verhalen die elkaar ook soms tegen spreken. Zo wordt er gesproken over Jacobus die uit zee komt toen hij een drenkeling redde en helemaal bedekt was met dit soort schelpen. Een ander, veel vaker voorkomend, verhaal is dat Sint Jacobus in zijn graf bedekt was met de schelpen. De symboliek van de schelp in het algemeen gaat verder terug. Er zijn afbeeldingen van schelpen bekend die uit de Romeinse tijd dateren. Daar stond de schelp symbool voor geboorte en wedergeboorte.
De Sint Jacobsschelp wordt vaak gebruikt door bedevaartgangers die het bedevaarts oord Santiago de Compostella bezoeken, waar men vermoedt dat het graf het de heilige Jacobus zich bevindt. Veel bedevaartgangers dragen de jacobsschelp (met de sluiting naar boven) om herkenbaar te zijn als bedevaartganger. De schelp wordt als ornament gebruikt op alle gebouwen langs de bedevaart routes die uit alle richtingen de stad in lopen. Maar ook voor bedevaartgangers belangrijke kerken en andere gebouwen zijn te herkennen aan de schelp als ornament.
De schelp staat voor vruchtbaarheid, geboorte of wedergeboorte en wordt vaak afgebeeld op schilderijen met christelijke taferelen. Het bekendste schilderij in dit verband is vermoedelijk “De geboorte van Venus” van Botticelli.
De Sint Jacobsschelp in het dierenrijk is een mantelschelp die in de Middellandse zee en de Atlantische Oceaan voorkomt en zich voedt met plankton en andere kleine zwevende diertjes.
